The Great Ocean Road

Donderdag 12 november

Ok, het was zover. We hadden onze wekker vroeg gezet om Henk en z'n familie gedag te zeggen om 06.45. Fris en fruitig pakten we onze spullen bij elkaar en laadden voor het eerst onze auto in. Na dit gedaan te hebben reden we nogmaals naar Penrith om een registratie formulier van onze auto in te leveren bij de RTA. Zo, nu waren we klaar om te vertrekken naar Katoomba, gelegen in de Blue Mountains. Daar zijn we op zoek gegaan naar The Three Sisters, een spectaculaire rotsformatie. Tevens hadden we een prachtig uitzicht over de bergen en eindeloze wouden van The Blue Mountains. Het einde van de middag begon aan te breken en we besloten om een camping op te zoeken waar we de nacht door konden brengen. Op onze wegenkaart vonden we in een National Park bij Perry's Lookout een camping. We zagen even over het hoofd dat er een zandweg van 5 km naartoe liep. Haha. Naja, dat was al een heel avontuur. Perry's lookout gaf ons nogmaals een adembenemend uitzicht over de Blue Mountains, maar de campingplaatsen waren verlaten en we zaten echt in de middle of nowhere. Het leek ons beter om iets bij de bewoonde wereld te zoeken, dus reden we naar het dichtsbijzijnde plaatsje Blackheath. Daar was een camping met goede voorzieningen. Voor de eerste keer konden we de tent op gaan zetten dat ongeveer 45 minuten duurde. Toen er regendruppels naar beneden begonnen te vallen en we erachter kwamen dat we geen lucifers nog een aansteker bij ons hadden om eten te maken begon ons humeur lichtelijk chagrijnig te worden. Na onze buren om een aansteker gevraagd te hebben konden we aan onze pasta maaltijd beginnen. Om 19.30 werd het al donker in de bergen en dus gingen we in ons tentje onder de dekens liggen kletsen. Brr ijskoud was het deze nacht.


Vrijdag 13 november

De volgende morgen was het weer niet beter geworden en dus pakten we snel onze spullen. We zijn van Blackheath tot Culcairns gereden. Dwars door het binnenland. Dorre heuvellandschappen met af en toe een rotsformatie, een spoorweg en een mini dorp. Wij vroegen ons af wie hier in godsnaam wil wonen. Daar kwamen we snel achter, toen we in Culcairns (Kutcurl) een camping voor onze tent zochten. We kwamen uit op een trailertrashcamp. Onze buurtjes waren hun dorre stuk land aan het besproeien met de hoop dat er ooit iets zou gaan groeien. Afijn, 's avonds hebben we lekker wat spelletjes gespeeld op de jongeren hangplek van onze kamperscamping. Gelukkig was het lekker warm weer, waardoor we in een heerlijke temperatuur konden pitten.


Zaterdag 14 november

Na in de hitte van het binnenland de nacht te hebben doorgebracht besloten we naar de zuidkust te rijden richting The Great Ocean Road. De wekker was op 06.30 gezet, dus we verwachtten aan het eind van de middag in Carrnambool te arriveren. In Carrnambool was er een whalewatchingpoint, waar wij zagen dat de walvissen er in juni tot november zwemmen. Erg jammer! We vonden een mooie campingplaats naast wat doofstomme mensen die ons vrij interresant vonden. Het opzetten van de tent was binnen 15 minuten gedaan...jaja echte profs worden we. Nu was het tijd om boodschappen te doen. We hadden 10 stappen in de shoppingmall gezet en de stroom viel uit. Oh eventjes wachten en het is gefixt dachten we. Nou na 30 minuten zaten we nog steeds in het donker. Hebben wij weer hoor. Onze magen begonnen te knorren, dus reden we naar het dorpscentrum op zoek naar een (dure) supermarkt. Een simpele rijstmaaltijd werd het deze avond. Op onze camping was een geheel ingerichte keuken voor kampeerders, met eettafels en al. Heel fijn voor ons en de plaatselijke zwervers. Die wisten deze hotspot wel te vinden, haha. Het was de hele dag al behoorlijk fris en de nacht beloofde al helemaal koud te worden.


Zondag 15 november

Niets was minder waar gelukkig, want ik had het in m'n laken -en slaapzak geen moment koud gehad. In tegenstelling tot Simoon, zij vroor in haar mummy slaapzak bijna vast aan het gras. Ook Iloon kon de slaap niet vatten door het gesnurk van de dove buurman. Tja... dat je jezelf niet kan horen betekent toch niet dat je anderen wakker mag houden??? Ik dacht dat ze na het eeuwige gesnurk van Sjoerd hier wel gewend aan was geraakt. Dus niet... De ochtend begon goed, want toen we onze tentdeur open ritsten stond het zonnetje stralend aan de hemel. Vol goede moed werden alle spullen weer ingeladen en begonnen we aan The Great Ocean Road waar we vele bijzondere rotsachtige kusten tegenkwamen. De temperatuur en de gure wind viel ons enigszins tegen, maar met ons enige vest dat mee is blijven we warm. 's Middags stopten we in het plaatsje Port Campbell en zetten onze tent op bij een camping vlakbij zee. Het weer klaarde op en opeens was het strandweer. Eerst hadden we wat kaarten gekocht voor het thuisfront en op het strand konden zij beschreven worden. We werden niet gespaard door de zon, want de allerkleinste plekjes die geen zonnebrand hadden werden aan het eind van de dag rood aangetroffen. Agh, een likje aftersun doet wonderen. Op deze camping in Port Campbell stond ook een keuken en barbeque waar we een kippensoepje en een salade klaar konden maken. Wat een luxe he? Voor het eerst waren wij niet de enige jonge backpackers, want op dit holiday park aan The Great Ocean Road stonden minstens 10 andere tenten en campers. Vechten om het gasfornuis dus! Na het eten zijn we het stadje ingegaan. Het was zo klein dat we binnen 10 minuten ieder huis hadden gezien, dus waren we weer vroeg terug op de camping. Spelletjes dan maar??? Jahoor, veel andere mogelijkheden zijn hier niet.


Maandag 16 november

Een gure wind die onder de tent waaide maakte ons wakker. Simoon was bang dat door de drukte op de camping de douches allemaal bezet zouden zijn in de ochtend, daarom pakte ze om 07.00 haar spullen en vertrok richting de sanitairvoorzieningen. Toen ik even later naar de wc ging hadden Simoon en Iloon een probleem veroorzaakt. Simoon had de autosleutel op de rand van de achterklep gelegd en Iloon dacht deze even dicht te doen. Tja, toen zat hij moervast en viel er met geen mogelijkheid uit te krijgen. Echte handymans zijn we niet, dus moesten we hulp inschakelen. Iloon en Simoon liepen naar het politiebureau die de plaatselijke wegenwacht naar ons toe stuurde. Binnen 5 minuten had deze goede man onze autosleutel los. Iloon had haar ANWB lidmaatschapspas bij haar die ervoor zorgde dat we niets hoefden te betalen. Wat een opluchting. Port Campbell hadden we wel gezien en dus zochten we de warmte van onze auto op en reden verder The Great Ocean Road af. Ook nu kwamen we prachtige kustlijnen, waaronder de Twelve Apostels tegen. Vanaf deze plek veranderde het landschap en verdwenen de stijle kliffen en rotsen. Glooiende heuvels en rustige stranden zouden we de komende dagen gaan zien. Een aangename afwisseling. 's Middags kwamen we aan in Apollo Bay waar we onze tent ongeveer 4 meter van de zee op een holiday park op konden zetten. Na het dorpscentrum verkend te hebben, kochten we wat hamburgers, sla, tomaten etc. om heerlijke broodjes te maken. In onze campingkeuken kwamen we een Nederlandse jongen tegen die in Port Campbell al onze achterbuurman was. Hij was alleen en om hem niet te laten vereenzamen nodigden wij hem uit voor een potje Hartenjagen. Hij reisde de wereld rond in 9 maanden en had nog 6 maanden te gaan om Nieuw-Zeeland en Zuid-Amerika te ontdekken. Daar valt onze reis bijna bij in het niet...