De eerste maand zit er alweer op...

29 november 2009
Hallo iedereen!
Eindelijk weer is een berichtje van mij uit het verre Australi. Ik kan jullie niet meer per dag onze belevenissen vertellen, zoals ik de afgelopen keren heb gedaan. Als ik dat doe kan ik namelijk uren achter het internet blijven zitten en aangezien ik nu moet leven als een backpacker moet ik op de centjes letten.
De afgelopen weken hebben we The Great Ocean Road afgereden, Melbourne en Philip Island een bezoekje gebracht, en daarna via de oostkust richting het noorden gereden naar het plaatsje Narooma waar ik momenteel ben. Natuurlijk zijn we in enkele plaatsjes gestopt om de omgeving en het dorp te bekijken om vervolgens hier de nacht door te brengen.
Na The Great Ocean Road waren we toe aan het drukke leven en besloten we naar de stad te vertrekken. Eenmaal aangekomen in Melbourne reden we meteen de chaos in en was het lastig om onze camping te vinden. Na verdwaald te zijn geweest vroegen we aan een postbode waar we de dichtsbijzijnde camping konden vinden. Een camping??? Nou, dan zijn jullie redelijk uit de goede richting zei de man. Hij probeerde ons de weg te wijzen, maar volgens mij kwam hij niet verder dan zijn eigen krantenwijk want er klopte weinig van. We besloten daarom zelf de kaart goed te bestuderen en uiteindelijk vonden we gemakkelijk een route. De temperatuur die dag was niet om te houden en de weersvoorspellingen zagen er ook niet goed uit. Thunderstorms en showers.... De tent moest snel opgezet worden om dit niet in deze weersomstandigheden te kunnen doen. Gelukkig stond hij weer in een recordtempo en waren wij het slechte weer voor.
De volgende dag trokken we met de tram Melbourne in, waar niet gigantisch veel te beleven was. Terwijl Iloon en ik de hotspots uit de Lonely Planet verkende, struinde Simoon shoppend de winkelstraat af. Na de stad te hebben bezocht besloten Iloon en ik het SeaLife aquarium in te gaan. Haaien, roggen, vissen en kwallen.... ze kwamen allemaal voorbij. ‘s Nachts begon het hevig te regenen , waardoor Iloon en Simoon besloten de nacht in de auto door te brengen. Ik durfde het aan om de tent op zijn waterdichtheid te testen en jahoor.... hij had de nacht zonder water door te laten doorstaan.
We hadden Melbourne na 1 dag wel gezien en Philip Island stond op het programma. Pieter, de Nederlandse jongen die we op The Great Ocean Road en in Melbourne hadden leren kennen had aangegeven graag mee te willen. Hij had zijn camper in moeten leveren en had dus geen vervoer meer. We pikten hem ‘s ochtends op en namen hem mee naar Philip Island. Op dit eiland bezochten we een wildlife park waar we koala’s, wallabies, pelikanen, emoes en heel veel kangoeroes hebben gezien. We kregen een zakje voer waarmee we de kangoeroes konden voeren, heerlijk dat kangoeroe kwijl. ‘s Avonds hadden we nog zin om het eiland te ontdekken en reden we naar The Penguin Parade. We mochten plaats nemen op een tribune aan het strand waar rond 20.30 honderden Little Pinguins uit het water liepen om op het eiland een slaapplek te zoeken. Geweldig om te zien!

Na Philip Island grondig bekeken te hebben vertrokken we naar Wilson’s Promontory National Park. Een park die mij aanbevolen werd door kennissen van Tim. Op dit park waren geweldige witte stranden en mooie wandelroutes. Simoon en Iloon verkozen het heerlijke strand boven 1 van de wandeltracks, dus ging ik alleen op pad naar The Squaky Beach walkingtrack. Ik kwam langs gave rotsige kusten en witte stranden. Op m’n terugweg liep er plots een wilde wombat op m’n weg en natuurlijk kon ik het niet laten om hem te aaien en te fotograferen.
Aan het eind van de middag reden we naar Waratah Bay om daar de nacht door te brengen. Een rustige camping direct aan het strand waar veel dieren te vinden waren. Zo volgde een possum Simoon ‘s avonds vanuit het toiletgebouw met de hoop dat hij wat eten van ons zou krijgen en zagen we de volgende morgen gekleurde papegaaien. (Tim... we hebben je vogelboek nodig voor de exacte namen van de vogels :D) Onze buurman op de camping vroeg ons waar we die dag heen zouden gaan, maar we wisten het nog niet zo goed. Hij vroeg ons onze wegenkaart erbij te pakken, zodat hij wat mooie plekken aan kon wijzen. Zo had hij ons aanbevolen om naar Lakes Entrance bij The ninety Mile beach te rijden, een schattig vissersdorpje met mooie lange stranden. In Lakes Entrance verbleven we 2 dagen, waardoor we gedurende de ene dag dat we mooi weer hadden lekker van het strand en de hoge golven konden genieten. Daarna reden we door naar Buchan, een miniscuul plaatsje in het binnenland waar we in de limestone caves konden wandelen. Het zag er super uit!
Na Buchan vervolgenden we onze weg weer naar de oostkust richting Mallacoota, een klein dorpje gericht op whalespotting. Jammer genoeg loopt het walvisseizoen tot november en moest ik genoegen nemen met een kijkje in het Killer Whale museum waar het skelet van ‘Old Tom’ was opgezet. Deze orka hielp met z’n groep de mensen met het vangen van walvissen. Een lang verhaal, die ik hier niet ga typen… de geinteresseerden moeten maar even googlen.
Ik ga er een eind aan breien. Tot over een aantal weken! Ik wens jullie allemaal alvast een fijne Sinterklaas toe.

Liefs,
Colet